Gelukkige verjaardag, lieve schat

Ik weet het, het is lang geleden dat ik hier nog iets geschreven heb. Tijdsgebrek en internetproblemen waren daar de oorzaken van, al moet ik ook zeggen dat ik het bijhouden van zo’n blog soms wel eens beu werd. Nu ik terug in Japan ben en mijn internet terug werkt zal ik er wel weer eens werk van maken. En welke dag is daarvoor beter dan deze? Nee, ik heb het nu niet over het feit dat ik daarnet 62903 yen heb gekregen voor geleverde inspanningen tijdens het Ebisufestival (al is dat bedrag natuurlijk zeer welkom), maar over iets veel belangrijkers.

Meer dan viereneenhalf jaar geleden overviel me een gevoel dat ik nog nooit tevoren had ervaren. De gevolgen ervan waren niet te overzien. Ik begon bijvoorbeeld ineens last te krijgen van vlagen van ijver, waaronder warempel zelfs spontaan en graag helpen in het huishouden – in die tijd een klein mirakel. Het was een gevoel van blijdschap, opwinding, van schijnbare onoverwinnelijkheid, maar toch ook van onzekerheid. Het was het gevoel, zo zou ik zelf snel ontdekken, verliefd te zijn.

Hoe het zover was kunnen komen en hoe het verder verliep zal ik hier niet vertellen, anders heb ik immers niets meer om over te schrijven op 21 juni. Feit is dat ik uiteindelijk een relatie begon met het meisje dat erin geslaagd was die gevoelens bij me op te wekken, en dat die relatie dus nu bijna aan haar vijfde jaar zit. Vandaag verjaart het meisje dat samen met mij zo toegewijd gewerkt heeft een hecht “ons” te maken van de “ik” en “jij” van vijf jaar geleden.

Lieve schat, ik kan moeilijk in woorden uitdrukken hoe dankbaar ik je ben voor alles wat je al voor me gedaan hebt. Je hebt me hetgene gegeven dat ik het meeste nodig heb: onvoorwaardelijke steun. Zowel op de echt moeilijke momenten als bij doordeweekse probleempjes was je er altijd voor mij. En ik weet dat je dat zal blijven doen, ons hele leven lang. Ik zal je dan ook altijd dankbaar blijven.

Als je me vraagt waarom ik vijf jaar geleden verliefd op je geworden ben, kan ik daar niet met volle zekerheid op antwoorden. Net als het onmogelijk is dat gevoel te beschrijven, kan je immers ook niet zomaar alle redenen voor het waarom gaan opsommen. Maar ik weet natuurlijk wel wat mij aantrekt in jou, zoals je humor, je intelligentie, je knuffelgehalte – nee, niet je stoerheid :p Natuurlijk zijn er ook verschillen tussen ons. We zouden elkaar echter nooit zo goed kunnen aanvullen als we nu doen als die verschillen er niet waren, en hoewel we er toch af en toe stevig door botsen, zou ik het waarschijnlijk verschrikkelijk vinden als je op een van die cruciale punten zou veranderen, zelfs al zouden we daardoor minder ruzie maken. Nee, van een partner moet je volgens mij veel eerder aanpassing dan verandering verwachten. En ik weet dat ook dat niet altijd eenvoudig is, zeker omdat ik nu eenmaal ook niet het gemakkelijkste karakter heb. Maar ik weet dat je je best doet, en daarvoor ben ik je – alweer – oneindig dankbaar.

Om het met een uitspraak van Stijn te zeggen, ons bindt meer dan ons scheidt, véél meer. De negatieve kant van onze verschillen zal nooit de positieve kant overschaduwen. Ik weet dat, omdat we elkaar gewoon veel te graag zien om dat toe te laten. Blijf dus altijd jezelf, lieve schat. Ik zie je graag, ik hou van je zoals je bent en zal dat altijd blijven doen. Dat wou ik je nog even laten weten op deze speciale dag. Ik heb in de loop van de dag toch een paar traantjes gelaten omdat ik nu niet bij jou kan zijn, maar gelukkig heb ik zoveel mooie momenten om op terug te blikken, en vooral een prachtige tijd om naar uit te kijken: de tijd waarin ik mijn hele leven met jou zal mogen delen. Wie weet welke moeilijkheden ons nog te wachten staan. Ik ben er echter van overtuigd dat we ze allemaal zullen overwinnen en er sterker zullen uitkomen, zoals we al zo vaak hebben gedaan. En als iemand zich afvraagt waarom ik dit allemaal hier schrijf in de plaats van in een mail ofzo, kan ik enkel antwoorden wat Michael al eerder schreef: ik hou van je, en iedereen mag dat weten.

Gelukkige verjaardag, lieve Stefanie
je Ruben